زورخانهای را مجسم کنید که پهلوانان در اندرون آنند و آماده ی آغازیدن ورزش ، اما تنها یک مورد را کم کنید، موسِیقی، در واقع ضرب و زنگ را حذف کنید ، حتی تصور آن هم در ذهن در سکوت می گذرد و این همان تاکید بر اهمیت موسیقی در آیین زورخانه ای است.
آیین زورخانه ای تلفیقی است از پهلوانی و زورمندی ، خردمندی و هشیاری ، جوانمردی و رادی ، موسیقی ورود و سرود . اگر یکی از این عوامل از آن گرفته شود چیزی کم دارد . به عنوان مثال پهلوانی در زورخانه قهرمانی نیست.
باستانی کاران پهلوانند چرا که قهرمانی مقطعی است و پهلوانی همیشگی، پهلوانی از معنای غنایی والایی برخوردار است و خردمندی آیین پهلوانی است و جوانمردی خمیر مایه ی آن و رادی ، حکیم طوس درباره ی رادی می سراید:
همه مردمی باید آیین تو / همه رادی و راستی دین تو
رادی در لغت به معنی بخشندگی است و آنان که با آیین زورخانه آشنا هستند خوب می دانند که مراسم گلریزان همان رادی پهلوانان است.
در شاهنامه نیز موسیقی جایگاه پر ارزشی دارد. پهلوانان هنگام رزم و پیروزی و شادی و مواردی دیگر با آهنگ خاصی همراه می شوند ، آلات موسیقی که در شاهنامه از آنها نام برده شده عبارتند از : بوق ، زنگ زرین ، سنج ، نای رویین ، شیپور ، هندی درای و کرنای. در واقع همراهی ساز در لحظه های خاص رزمیدن به پهلوانان نیروی بیشتری می دهد چنان که باستانی کاران در میانه ی گود با صدای زنگ و ضرب توانمند تر می گردند.
صدای ضرب و زنگ وزن را نگه می دارد. اصولا وجود ساز و آهنگ و خواندن به آواز سبب می شود که برخی محدودیت های بیانی ، چه در ایجاد هیجان و انگیزش شعری و چه در لحن و وزن و حرکت و توانایی و غیره از میان برداشته شود.
موسیقی زورخانه ای نیز تاثیربزرگی بر جسم و جان باستانی کاران دارد چنان که آغاز و میان و انجام تمامی مراحل این آیین با موسیقی است.
« برای دانلود به ادامه مطلب بروید »
تعداد بازدید از این مطلب : 43960